Οι οξύτητες δεν είναι μέχρι στιγμής «τσιμπημένες» πράγμα που υποδεικνύει σχετικά χαμηλές προσβολές από τον δάκο της ελιάς.
Για παράδειγμα, η Ένωση Πεζών που αγόραζε στα 2,10 από τις 18 Δεκεμβρίου αγοράζει στα 2,20 με πληρωμές τοις μετρητοίς. Οι αποδόσεις του καρπού σε ελαιόλαδο φαίνεται να είναι ικανοποιητικές αφού αρχίζουν από 1 (λάδι) προς 3,5 (καρπό) και κινούνται κυρίως στο 1:5. Οι οξύτητες δεν είναι μέχρι στιγμής «τσιμπημένες» πράγμα που δείχνει σχετικά χαμηλές προσβολές από τον δάκο της ελιάς.
«Επικίνδυνη» η αγορά φέτος
Ως προς την κατάσταση στην αγορά, αυτή χαρακτηρίζεται «επικίνδυνη» από τους γνώστες της. Οι προσδοκίες των παραγωγών για αύξηση των τιμών μέχρι και 3 ευρώ το κιλό, δεν φαίνεται να πραγματοποιούνται. Η άνοδος των τιμών το φθινόπωρο μάλλον είχε συγκυριακό χαρακτήρα.’
Δύο είναι οι παράγοντες που παίζουν τον καθοριστικό ρόλο:
● Η ισπανική παραγωγή (προσφορά)
● Οι τάσεις της κατανάλωσης (ζήτηση)
Με την Ισπανία… οδηγό!
Γνώστες της αγοράς σχολιάζουν ότι προς το παρόν η Ισπανία δεν άρχισε να πουλάει, πράγμα που κάνει τις επιχειρήσεις εξαιρετικά επιφυλακτικές: Είναι πράγματι η παραγωγή της μειωμένη κατά 500.000 τόνους σε σύγκριση με πέρυσι ή οι παραχθείσες ποσότητες βάσει των τελικών εκτιμήσεων θα εμφανιστούν υψηλότερες;
Τα αποθέματα της Ισπανίας από την προηγούμενη χρονιά μάλλον είναι υψηλά, ενώ οι τελευταίες έντονες βροχοπτώσεις πιθανόν να αυξήσουν την αναμενόμενη για το 2013–2014 ισπανική παραγωγή, πράγμα που θα εμφανιστεί κυρίως από την ανθοφορία του Μαΐου. Και αν όλα αυτά συνηγορήσουν (υψηλά περσινά αποθέματα, υψηλότερη φετινή παραγωγή και υψηλή αναμενόμενη), τότε η Ισπανία θα αρχίσει, στο χρόνο που θα επιλέξει, να «ξεφορτώνει» ελαιόλαδο στην αγορά με προφανείς συνέπειες για τις υπόλοιπες ελαιοπαραγωγικές χώρες και τις επιχειρήσεις τους.
Ακριβώς αυτόν τον ισπανικό αιφνιδιασμό φοβούνται οι επιχειρήσεις πώλησης ελαιόλαδου της Ιταλίας και της Ελλάδας, με αποτέλεσμα να είναι εξαιρετικά επιφυλακτικές στις αγορές τους. Πριν από αρκετά χρόνια οι ιταλικοί και τελευταία οι ισπανικοί αιφνιδιασμοί «έριξαν έξω» αρκετές επιχειρήσεις που αγόραζαν ψηλά και κατέληγαν να πουλούν χαμηλά το προϊόν.
Πώς θα αντιδράσει η κατανάλωση;
Ένας ακόμα παράγοντας, που καθιστά επιφυλακτικούς τους εμπόρους ελαιόλαδου, είναι οι αντιδράσεις της αγοράς. Ως γνωστό, οι χώρες που καταναλώνουν ελαιόλαδο είναι εκείνες που το παράγουν: Το 70% της παραγωγής ελαιολάδου καταναλώνεται σε Ισπανία, Ιταλία, Ελλάδα και τις υπόλοιπες ελαιοπαραγωγικές χώρες. Αλλά και οι τρεις ευρωπαϊκές χώρες αντιμετωπίζουν βαθιά οικονομική κρίση.
Γνώστες της αγοράς σχολιάζουν ότι, όταν οι τιμές στο ράφι (Ελλάδα) είναι γύρω στα 4,5 ευρώ το λίτρο, (προσφορές, ιδιωτικές ετικέτες κ.λπ.), οι καταναλωτές μπορούν να αγοράζουν ελαιόλαδο όχι μόνο για τις σαλάτες αλλά και για τα φαγητά τους. Όταν όμως οι τιμές αυξηθούν έστω και για λίγα λεπτά, τότε η κατανάλωση «κλωτσάει».
Κατά συνέπεια, αν οι τιμές παραγωγού του ελαιόλαδου αυξηθούν φέτος σε σύγκριση με πέρυσι πάνω από 50 λεπτά το κιλό, τότε η τυποποίηση χρειάζεται να μεταβάλει προς τα πάνω τις τιμές χονδρικής, κάτι το οποίο θα επηρεάσει και το ράφι και θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της κατανάλωσης. Να σημειωθεί ότι η τυποποίηση, επίσης, θα δεχθεί ισχυρές πιέσεις από τις αλυσίδες σούπερ-μάρκετ, για να αυξήσει τα περίφημα εκπτωτικά τιμολόγια, που ακόμα… ζουν και βασιλεύουν.
Όνειρα για κέρδη
Αξίζει ωστόσο να σημειωθεί ότι στο πίσω μέρος του εγκεφάλου αρκετών εμπόρων, δεν είναι μόνο να αγοράζουν φθηνά για να μην πέσουν απότομα οι τιμές και την… πατήσουν. Είναι και το ενδεχόμενο να αυξηθούν οι τιμές τον Μάιο! Ας το… πάρουμε αντίστροφα: Αν η Ισπανία δεν περιμένει υπερπαραγωγή για την επόμενη χρονιά, αν πράγματι οι αναμενόμενες φετινές ποσότητες είναι κατά 500.000 τόνους χαμηλότερες συγκριτικά με πέρυσι και αν τα αποθέματα είναι χαμηλά, τότε οι τιμές θα παρουσιάσουν αύξηση. Και σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πολλά τα λεφτά!
Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν υπάρχει η…πολυτέλεια της ύπαρξης ενός αξιόπιστου οργανισμού που να προβλέπει τις τάσεις στην αγορά. Έτσι, οι χονδρικές πωλήσεις του χύμα ελαιολάδου «παραπέμπουν», εδώ και χρόνια, σε χρηματιστηριακές συναλλαγές. Κι ως γνωστό το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής παραγωγής διακινείται χύμα, παρά τους… διθυράμβους των κυβερνήσεων κατά τα τελευταία 20 χρόνια περί της τυποποίησης του «εθνικού προϊόντος μας»!
Έλλειψη ρευστότητας
Ένας ακόμα παράγοντας που παίζει ρόλο στη διαμόρφωση των τιμών του λαδιού είναι η ανέχεια των ελαιοπαραγωγών που τους ωθεί στην άμεση πώληση του προϊόντος τους. Κι όταν οι παραγωγοί ασκούν πιέσεις να πάρουν άμεσα τα χρήματα τους, τότε τα ελαιουργεία πιέζουν συνεταιριστικές οργανώσεις και εμπόρους για άμεσες πληρωμές. Η αλυσίδα συνεχίζεται με τις οργανώσεις και τους εμπόρους να «υποκύπτουν» στα παζάρια με τις ξένες εμπορικές επιχειρήσεις, αφού έχουν άμεσα ανάγκη από μετρητά να πληρώσουν τους ελαιουργούς. Οι τράπεζες είναι ως γνωστό εξαιρετικά φειδωλές στα δάνεια τους, ενώ οι διαπραγματεύσεις με τους Ιταλούς δεν γίνονται από κάποιο οργανισμό ή φορέα που να διαχειρίζεται δεκάδες χιλιάδες τόνους λάδι, αλλά ακόμα και από τον οποιοδήποτε που θέλει να πουλήσει μερικά βυτία.
Ορισμένοι σχολιάζουν μάλιστα ότι οι τελευταίες βροχοπτώσεις στο νομό Ηρακλείου που διέκοψαν για περίπου 4 ημέρες τη συγκομιδή ελαιόκαρπου κατά συνέπεια και την πώληση ελαιόλαδου, συνέβαλαν στην τελευταία μικρή άνοδο των τιμών του προϊόντος. Τόσο, ευάλωτη, λένε, είναι η αγορά!
Αgronews.gr/ Πέλλα Λασηθιωτάκη
Πηγή: flashnews.gr
