Σελίδες

Thessaloniki video tour

31/3/15

Αντιμετωπίζονται ομοιοπαθητικά οι φοβίες;






Έχετε σκεφτεί ποτέ πως οι φοβίες σας μπορεί να είνα κάτι που η εναλλακτική ιατρική μπορεί να αντιμετωπίσει; Κι όμως. Η ολιστική προσέγγιση του ζητήματος και τα ομοιοπαθητικά φάρμακα μπορεί να είναι η λύση στα προβλήματα που σας δημιουργούν οι φοβίες.



Γράφει η επιστημονική ομάδα του ομοιοπαθητικού Κωνσταντίνου Τσιτινίδη

-Τι είναι ο φόβος;

Ο φόβος είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα και είναι ίσως το συναίσθημα που περισσότερο απ' όλα είναι χρήσιμο στην επιβίωση του ανθρώπου . Είναι το πρώτο συναίσθημα που γεννιέται στην ψυχή μας, όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με οποιονδήποτε κίνδυνο, και μας κινητοποιεί έντονα, ώστε να μην αδιαφορήσουμε αλλά να ενεργήσουμε τις απαραίτητες πράξεις ώστε να βγούμε από την επικίνδυνη κατάσταση.

-Ποιες είναι οι σωματικές εκδηλώσεις του φόβου;

Οι σωματικές εκδηλώσεις του φόβου είναι οι μεταβολές στην λειτουργία του σώματος που προκαλεί ο φόβος, έχουν σημαντική αξία. Ταχυκαρδία, αύξηση της αρτηριακής πιέσης και αύξηση του ρυθμού της αναπνοής, είναι αλλαγές της σωματικής λειτουργίας απαραίτητες στον άνθρωπο για να παλέψει ή να τραπεί σε φυγή.

-Πότε ο φόβος γίνεται φοβία;

Όταν ο φόβος από απαραίτητη και ιδιαίτερα χρήσιμη ψυχική λειτουργία γίνεται εμπόδιο στη ζωή μας, είναι δυσανάλογα έντονος προς τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουμε, και αντί να μας κινητοποιεί για δράση, μας παραλύει, τότε μιλάμε για φοβία. Φοβία δηλαδή είναι οποιοσδήποτε παράλογος και επίμονος φόβος για κάποιο αντικείμενο ή κατάσταση και έχει σαν αποτέλεσμα να αποφεύγει το άτομο αυτό που φοβάται.

-Τι περιλαμβάνει η ομοιοπαθητική αντιμετώπιση των φοβιών;

Από την πλευρά της ομοιοπαθητικής ιατρικής, οι φοβίες διερευνώνται σε όλες τις πτυχές τους και πάντα μέσα στο ολιστικό πλαίσιο θεώρησης. Είναι απαραίτητο για μας να διευκρινίσουμε πλήρως τη φύση της διαταραχής και τα συμπτώματα της, καθώς και την ιστορία της. Ενώ, δηλαδή,  η κλασική ιατρική αρκείται στην διάγνωση π.χ. της αγοραφοβίας και δίνει την στερεότυπη φαρμακευτική αγωγή της, η ομοιοπαθητική ενδιαφέρεται για όλες τις λεπτομέρειες της διαταραχής, αφού αυτές έχουν ιδιαίτερη χρησιμότητα για την εκλογή του ομοίου φαρμάκου, αυτού που μπορεί να αποκαταστήσει γρήγορα, ήπια και πλήρως την υγεία. Στη συνέχεια, χορηγείται το κατάλληλο για το περιστατικό ομοιοπαθητικό φάρμακο.

Η επίδραση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου είναι ευεργετική σε όλες τις πτυχές και λειτουργίες του οργανισμού, ισχυροποιώντας το σύνολο του αμυντικού μηχανισμού του οργανισμού, του επιτρέπει να εξουδετερώσει οποιαδήποτε διαταραχή υπάρχει σ' αυτόν και στα τρία επίπεδα (πνευματικό - ψυχικό - σωματικό) ύπαρξης του.

-Τι αποτελέσματα έχει η ομοιοπαθητική αντιμετώπιση;

Δεν είναι καθόλου υπερβολή, αν δηλώσουμε πως τα θεραπευτικά αποτελέσματα της ομοιοπαθητικής στις φοβίες είναι εξαιρετικά. Δεν είναι μόνο το εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό θεραπείας που είναι εντυπωσιακό, αλλά και η ταχύτητα και η μονιμότητα της θεραπείας. Εξίσου εντυπωσιακό -αν και ιδιαίτερα συνηθισμένο φαινόμενο στην ομοιπαθητική πρακτική -είναι να παρατηρεί ο γιατρός, να εξαφανίζονται φοβίες, ενώ ο ασθενής δεν ζήτησε βοήθεια γι' αυτές αλλά για κάποιο άλλο πρόβλημα υγείας. Για παράδειγμα, με την ομοιοπαθητική θεραπεία, ας πούμε για ένα έλκος στομάχου, εξαφανίζεται και μια φοβία για το ύψος, την οποία ο ασθενής θεωρούσε δεδομένο στοιχείο του οργανισμού του και ποτέ δεν φανταζόταν ότι θα απαλλασσόταν απ' αυτήν.

-Σε τι υστερεί η αντιμετώπιση της κλασικής ιατρικής από αυτή της ομοιοπαθητικής;

Η κλασική ψυχιατρική προσπαθεί να θεραπεύσει τις φοβίες, συνήθως με ψυχοθεραπεία συμπεριφοράς ή με αντικαταθλιπτικά φάρμακα ή με συνδυασμό αυτών των δύο. Ακόμη, όλες οι ψυχοθεραπείες οποιασδήποτε κατεύθυνσης, φαίνεται να μπορούν να προσφέρουν ανακούφιση, όμως η πραγματική θεραπεία των Μια επίσκεψη φοβιών, η απαλλαγή δηλαδή του ασθενούς πλήρως από τις διαταραχές αυτές φαίνεται πως είναι αρκετά δύσκολη υπόθεση για την αλλοπαθητική.

Η προσέγγιση των διαταραχών αυτών από την κλασική ιατρική, είναι μερική και όχι ολιστική . Προσπαθεί, δηλαδή, να αντιμετωπίσει την συγκεκριμένη νόσο, ή ακόμη χειρότερα τα συμπτώματα της, όπως στην περίπτωση που η θεραπεία συνίσταται μόνο σε χορήγηση αντικαταθλιπτικών και ηρεμιστικών φαρμάκων, αδυνατώντας να δει την διαταραχή μέσα στο πλαίσιο της ολιστικής θεώρησης, της θεώρησης δηλαδή του οργανισμού συνολικά σε όλα τα επίπεδα λειτουργίας του.