Σελίδες

Thessaloniki video tour

30/11/15

Ψύχωση: Οι κίνδυνοι και η αντιμετώπισή της

Aναγνώστριά μας ρωτά: 
Εχω κουραστει να παλευω την αντιφατικη συμπεριφορα της ψυχωσικης αδερφης μου ΔΕΝ μπορω να την πεισω να παρει φαρμακευτικη αγωγη Υποθεραπευεται κρυφα με σταγονες. Νιωθω τρομερο αγχος. Τι να κανωq Πιστευει οτι δεν εχει τιποτα

Στο ερώτημά σας απαντά ο  Γ. Τζεφεράκος, ψυχίατρος-επιστημονικός συνεργάτης της Β’ Ψυχιατρικής Κλινικής ΕΚΠΑ-ΠΓΝ Αττικόν (Πρόεδρο Κλάδου Ψυχιατροδικαστικήςτης ΕΨΔΕ)
Ο όρος εναισθησία σημαίνει την επίγνωση του νοσηρού, δηλαδή την αντίληψη που πρέπει να έχει ένας ασθενής ότι είναι άρρωστος. Η καλλιέργεια της εναισθησίας είναι, ίσως, μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στη διαχείριση και αντιμετώπιση των ψυχιατρικών διαταραχών.

Στις ψυχικές διαταραχές η εναισθησία είναι, μερικές φορές, ιδιαίτερα δύσκολο να επιτευχτεί για διάφορους λόγους: α) Η ψυχική νόσος και οι ψυχιατρικοί ασθενείς, δυστυχώς, είναι φορείς ένα μεγάλου στίγματος και αντιμετωπίζουν συχνά ρατσισμό, φοβικές συμπεριφορές και απομόνωση, β) Ιδιαιτέρα στις ψυχώσεις, ο ασθενής υποφέρει από μια στρεβλωμένη εικόνα της πραγματικότητας, η οποία τον εμποδίζει να αντιληφθεί το γεγονός ότι πάσχει και γ) Το πρόβλημα γίνεται ακόμα μεγαλύτερο και δυσεπίλυτο εάν ο ασθενής πάσχει από παρανοϊκού τύπου ψύχωση, δηλαδή εμφανίζει έντονη καχυποψία και επιθετικότητα, έχει παραληρητικές ιδέες δίωξης, παρακολούθησης κλπ., με αποτέλεσμα κάθε προσπάθεια επισήμανσης της αρρώστιας να αντιμετωπίζεται ως «εχθρική» πράξη και να απορρίπτεται κατηγορηματικά. Πολλές φορές, μάλιστα, οι ψυχίατροι και η φαρμακευτική αγωγή εντάσσονται στο παραληρητικό σύστημα των ασθενών, γεγονός που καθιστά αδύνατη την εκούσια λήψη φαρμάκων και συνεργασία με τους γιατρούς.

Σε αυτές τις περιπτώσεις πολλοί φροντιστές και συγγενείς ασθενών καταφεύγουν στην εν κρυπτώ χορήγηση ψυχιατρικών φαρμάκων. Η τακτική αυτή, πέραν του ότι είναι άκρως αντιδεοντολογική και παραβιάζει τα δικαιώματα των ασθενών, παρουσιάζει και άλλα προβλήματα: α) Ο ασθενής, συνήθως, υποθεραπεύεται επειδή δεν λαμβάνει την σωστή θεραπεία, άλλα μόνο αυτή που μπορεί να του χορηγηθεί κρυφά, β) Αν και βραχυπρόθεσμα επιτρέπει έναν έλεγχο στην συμπτωματολογία του ασθενούς, μακροπρόθεσμα ναρκοθετεί κάθε προσπάθεια καλλιέργειας της εναισθησίας, στοιχείο απαραίτητο για την εκούσια λήψη της φαρμακευτικής αγωγής εκ μέρους του ασθενούς, γ) Πολύ εύκολα, δε, μπορεί κάποιος να φανταστεί τις συνέπειες της ανακάλυψης από τον ασθενή, ιδιαιτέρα ενός παρανοϊκού ψυχωτικού, ότι λαμβάνει κρυφά ψυχιατρικά φάρμακα.

Δυστυχώς, η μόνη λύση που προβλέπεται σε αυτές τις περιπτώσεις, εάν φυσικά έχει εξαντληθεί κάθε δυνατότητα εκούσιας λήψης της φ.αγ. σε συνεργασία με κάποιον ψυχίατρο, είναι η διαδικασία της ακούσιας νοσηλείας. Σε αυτήν, κατόπιν αντιστοίχου αιτήματος, διατάσσεται από τις εισαγγελικές αρχές η ακούσια μεταφορά του ασθενούς σε δημόσιο νοσοκομείο έτσι ώστε να γίνει η ψυχιατρική του εκτίμηση. Επί θετικής εισηγήσεως και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα λίγων ημερών, εκδίδεται δικαστική απόφαση έτσι ώστε να νοσηλευτεί ακούσια ο ασθενής για όσο χρονικό διάστημα κριθεί απαραίτητο από τους θεράποντες ιατρούς. Το μέγιστο διάστημα που προβλέπεται να διαρκέσει μια ακούσια νοσηλεία είναι οι έξι μήνες και μόνο σε πολύ ειδικές περιπτώσεις και με πολύ συγκεκριμένες διαδικασίες δύναται να παραταθεί.