Τα όνειρα είναι ο τρόπος με τον οποίο εργάζεται η ψυχή, όταν βρίσκεται σε κατάσταση ύπνου...
Για τον Φρόυντ, το όνειρο είναι μια ψυχική διαδικασία πού έχει νόημα, δηλαδή έχει ιδιαίτερη θέση, στον ψυχισμό. Από τη στιγμή που έχει νόημα, μπορεί και να ερμηνευτεί.
Το όνειρο φαίνεται ακατανόητο, για αυτό χρειάζεται μια μέθοδο που θα επιτρέπει την εξήγησή του.
Οι διαδικασίες που είναι υπεύθυνες για την ακατανόητη όψη του ονείρου είναι ψυχικές. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, υπάρχει διαφορά, ανάμεσα σε αυτό που βλέπουμε και το πραγματικό νόημα.
Ο Φρόυντ στράφηκε στην ερμηνεία των ονείρων στηριζόμενος στον ελεύθερο συνειρμό. Ασθενείς του, μιλώντας για τα συμπτώματά τους, περιέγραφαν και τα όνειρά τους, κάτι που τον ώθησε να αναλύσει τα όνειρα αυτά όπως ακριβώς ανέλυε και τα συμπτώματά τους, ώστε να βρει πρόσβαση στο ασυνείδητο. Το ίδιο έκανε και με τα δικά του όνειρα επί σειρά ετών. Ενδιαφέρθηκε επίσης και για τα όνειρα των μικρών παιδιών. Σε αυτά παρατήρησε ότι ονειρεύονται την εκπλήρωση των επιθυμιών της προηγούμενης μέρας, οι οποίες δεν ικανοποιήθηκαν.
Από τα παιδικά όνειρα διαπίστωσε ότι το όνειρο α)αποτελείται από υπολείμματα της ημέρας που βίωσε το άτομο και β) ότι αποτελεί έκφραση επιθυμιών.
Το όνειρο είναι δομημένο από ένα έκδηλο - φανερό περιεχόμενο, αυτό που βλέπουμε, το οποίο εξαρτάται από το λανθάνον περιεχόμενο που αποτελείται από στοιχεία του ασυνείδητου, παραλλαγμένα.
Το όνειρο, ουσιαστικά, αντανακλά την ψυχική κατάσταση του ατόμου. Σαν μια ακτινογραφία της ψυχής, η οποία θα πρέπει να διαγνωσθεί και να ερμηνευτεί, για να συμμετέχει στη διαδικασία λύσης των συμπτωμάτων.
Η διαδικασία της λογοκρισίας που λειτουργεί στον ψυχισμό μας όταν είμαστε ξύπνιοι, συνεχίζει να λειτουργεί και στον ύπνο. Απλά είναι μειωμένη. Αποτέλεσμα αυτής της λογοκρισίας, έστω και μειωμένης, είναι τα βαθύτερα - ασυνείδητα κίνητρα, τα ένστικτα, οι καθηλώσεις και οι απαγορευμένες, από μια πλευρά του εαυτού μας, επιθυμίες, να μετατρέπονται στο περιεχόμενο που βλέπουμε στο όνειρο(έκδηλο),και να συμβολίζονται από στοιχεία και εικόνες από την καθημερινότητα. Η ερμηνευτική εργασία, αντίθετα, μετατρέπει το φανερό περιεχόμενο, σε αυτό που είναι κρυμμένο - απαγορευμένο, από τη συνείδηση.
Ο συμβολισμός, με τη γενική έννοια του όρου, αντιπροσωπεύει κάθε έμμεσο τρόπο αναπαράστασης ενός στοιχείου, μέσα από ένα άλλο στοιχείο (π.χ. το ζώο άλογο αναπαριστάται από τη λέξη άλογο). Υπό αυτή την έννοια, στην ψυχανάλυση ως συμβολισμός νοείται, η σχέση που συνδέει μια ασυνείδητη σκέψη η επιθυμία με ένα στοιχείο που την αντιπροσωπεύει εξωτερικά. Ο ίδιος συμβολισμός που υπάρχει στα όνειρα, υπάρχει στις παροιμίες, τη μυθολογία και τα τραγούδια των λαών.
Η ερμηνεία ενός ονείρου γίνεται μόνο μέσα σε μια θεραπευτική διαδικασία. Έχουν ιδιαίτερη σημασία, οι σκέψεις και ο ελεύθερος συνειρμός που κάνει ο θεραπευόμενος μετά τη διήγηση του ονείρου, ο τρόπος που βιώνει ο καθένας τις καταστάσεις, η γνώση του θεραπευτή και η απόφασή του για ποια στοιχεία του ονείρου θα ερμηνευτούν και πότε, εξυπηρετώντας τη θεραπεία, αλλά και το συναίσθημα που νοιώθει ο ίδιος ο θεραπευτής κατά τη διήγηση. Επίσης σημαντικό ρόλο στην ακρίβεια της ερμηνείας έχουν και οι διευκρινιστικές ερωτήσεις που γίνονται στον θεραπευόμενο. Μετά το τέλος μιας ανάλυσης, ο θεραπευόμενος, αποκτά την ευχέρεια να ερμηνεύει τα όνειρά του, με σχετική ακρίβεια.
Τα όνειρα συνήθως, αναφέρονται σε πλευρές του ψυχισμού του θεραπευόμενου και στη μεταβίβαση, δηλαδή την αλληλεπίδραση, μέσα στο θεραπευτικό πλαίσιο, με το θεραπευτή.
